Istnieje wiele sposobów na uprawianie leczniczych ziół w naszych ogrodach. Ogrody te nabierają uroku i rozwijają się stopniowo na przestrzeni wielu lat. Pielęgnowane, cieszą oko zarówno gospodarza, jak i przechodnia. Aromatycznie pachnące ogrody ziołowe to czysta przyjemność dla naszego powonienia i zdrowia ogólnego. Pierwszym sposobem na stworzenie nieokiełznanego, nie opanowanego ogrodu ziołowego jest sadzenie ziół w taki sam sposób, w jaki sadzimy warzywa. Mogą to być grządki, koła, geometryczne lub przypadkowe wzory. Zioła odgrywają swoistą rolę w wielu krajobrazach. Ziołowy ogród jest łatwy do zaplanowania oraz łatwy w pielęgnowaniu. Łatwo można go ochronić płotem w razie potrzeby, jak również w prosty sposób są zbierane jego "owoce": liście, łodygi, korzenie, kwiaty lub jagody. Szczegółowy wzór, jak również rozplanowanie ziół jest tak różne i wielorodne, jak różnorodność ziół i ludzi, które będą je sadzili.
Następnym etapem lub elementem ziołowego ogrodu jest wkomponowanie ziół w krajobraz, pejzaż. Elementy dekoracyjne takie, jak żywopłoty, obwódki, trawniki, baseny, strumyki, ściany, miejsca dla kwiatów, sady owocowe oraz drzewa są uważane za potencjalne miejsca, gdzie możemy sadzić zioła. Główną ideą jest "uwolnienie" ziół z konwencjonalnego ogrodu i sadzenie ich wszędzie dookoła. I tak w ten sposób żywopłot staje się miejscem, gdzie rośnie lawenda oraz hyzop lekarski; obwódki są obsadzane mieszanymi grupami ziół takimi jak: ogórecznik lekarski, nagietek, krwawnik pospolity oraz pietruszka, lub jednym ziołem np. żywokostem lekarskim, miętą lub innymi aromatycznymi ziołami. Trawniki są obsadzane mącznicą lekarską, tymiankiem, miętą-polej czy rumiankiem. Pod koniec działki możemy stworzyć miniaturowy gaik sadząc bez czarny, topole, więzy lub brzoze. Nad małym zbiornikiem wypełniony wodą może rosnąć dziki imbir, ptasie ziele, lukrecja gładka oraz skrzyp polny. Nad strumykiem odprowadzającym wodę z basenu może rosnąć rukiew wodna. Przód oraz wierzchołek kamiennej ściany może być wysadzony ziołami śródziemnomorskimi, np. szałwią, majerankiem, rozmarynem lub tymiankiem. W miejscach, gdzie sadzimy ozdobne kwiaty, mogą być również sadzone uzdrawiające kwiaty jak peonie, jeżówki purpurowe, krwawnik polny czy oman wielki. Sad może zawierać lecznicze drzewa owocowe lub drzewa z orzechami, np. jabłka czy amerykański orzech oleisty. Wśród tych drzew dobrze się czuje czosnek, lucerna polna lub koniczyna. Warto również posadzić lipę, która w lato da cień, jak również z jej kwiatów możemy przyrządzać zdrowotne herbatki ziołowe. Herbata ziołowa z lipy jest świetna na przeziębienia, szczególnie razem z sokiem malinowym, pomaga w obniżaniu gorączki, łagodzi kaszel. Dzewo lipowe kwitnie w lipcu, a jego subtelny zapach możemy czuć na odległość. Inne drzewa cenione za dawanie cienia to buk oraz dąb, które są również warte posadzenia w naszym "mini" gaiku.
Pół-dziki ogród ziołowy to ogród, w którym zioła rosną przypadkowo. Może to być puste pole, porzucony plac, obszar bagnisty, lub inne miejsce. W pół-dzikim ogrodzie ziołowym wielkość roślin nie jest tak ważna. Liczy się natura i ona rządzi wymiarami. W takim ogrodzie udomowione zioła rosną dziko, powracając do swoich prymitywnych zwyczajów, podczas gdy rodzime rośliny rosną również dobrze. Jeśli naszym pół-dzikim ogrodem ziołowym jest pole, wtedy możemy przypadkowo posadzić na nim następujące zioła: kocimiętkę, bylicę pospolitą, ziele krwawnika, łopian, szczaw, cykorię, anyż, lucernę polną, dziewannę, ziele gorczycy oraz gatunki pokrzyw. Gorzknik kanadyjski jest doskonalym ziołem rosnącym na terenach zadrzewionych. Na terenach podmokłych rośliny takie jak: lukrecja gładka, skrzyp polny, mięta-polej, dziki imbir lub mięta zielona mogą być pozostawione same sobie.
W swoim naturalnym środowisku, większość ziół będzie prawdopodobnie podążać wzorami kolejności, następstwa. Niektóre znich, np. babka zwyczajna, krwawnik pospolity, rumianek, dziewanna oraz szczaw, są ważnymi pionierami w tworzeniu nowych wspólnot roślinnych. Pomagają one w stabilizacji, wzbogacaniu i penetrowaniu otwartych przestrzeni, które są zbyt marginesowe dla innych roślin. Zioła jak kocimiętka, jeżyna, mniszek lekarski, dzika szałwia, bylica pospolita, będą podążać za wszesnymi "pionierami" w kolonizacji nowych obszarów. Lucerna polna, koniczyna, łopian oraz aromatyczne zioła wyrastają trochę później, kiedy ziemia jest bardziej wzbogacona. A niektóre nawet zioła, jak: pokrzywy, gorczyca, osty, są pewnymi wskaźnikami stosunkowo żyznej gleby.
Pół-dziki ogród ziołowy jest bardzo łatwy do wykonania. W istocie rzeczy, każdy teren oraz ogród stanie się pół-dzikim bez żadnej trudności, kiedy pozostawimy go samemu sobie. Po jakimś czasie otrzymujemy dziki ogród, który jest jednocześnie wyszukanym ogrodem z jego naturalnie rosnącymi leczniczymi ziołami, ogród nie zniszczony czynnikami chemicznymi.
Kolejnym etapem nieokiełznanego, leczniczego ogrodu są wszystkie miejsca, gdzie zioła rosną na "własną rękę". Pokusą jest powiedzieć, że jest to teren pokryty roślinnością dziko rosnącą, ale nie jest to do końca prawdą. Charakterystyczną cechą jest dzikość, a nie roślinność dziko rosnąca. Dzikie zioła to te, które są świeże i wolne od wszelkich wpływów ich uprawy. Zioła te mogą być znajdowane w wielu miejscach - na polach i w lasach, na łąkach i w górach, wzdłuż strumyków i stawów, na obszarach podmokłych i na bagnach, oraz w odizolowanych obszarach miast i na ich krawędziach.
Aby zbierać dzikie zioła, powinno się znać kilka rzeczy, które nie są ważne dla zwykłej, przeciętnej osoby zajmującej się sadzeniem roślin. Po pierwsze, trzeba wiedzieć, gdzie szukać dzikich ziół. Najprostszym sposobem jest po prostu rozglądanie się dookoła. Brzmi to może bardzo prosto, ale jest to podstawą do kolekcjonowania ziół. Znajduje się wiele leczniczych roślin wszędzie wokół nas, ale my ich nie znamy, ponieważ nigdy nie zawracaliśmy sobie głowy, aby je znaleźć i poznać. Dlatego też podczas spacerów na łąki, do lasów, wypadów rowerowych nad rzeki i strumyki należy mieć oczy szeroko otwarte na wszystkie rośliny. Jeśli nawet nie widzisz żadnego zioła, szukaj miejsc, w których mogą one rosnąć. Jeśli miniesz chłodne, zacienione miejsce koło strumyka w lesie, i masz podejrzenie, że jest to miejsce, gdzie może rosnąć skrzyp polny lub dziki imbir, zatrzymaj się i sprawdź, czy twoje domysły są słuszne.
Inna technika zbierania ziół to pamiętanie rysunku danego zioła. Będzie to o wiele łatwiejsze w rozpoznaniu szukanego przez nas zioła. Kiedy znajdziemy już pierwsze szukane przez nas zioło na polu, bądź w innym miejscu, należy skoncentrować się na nim przez chwilę oraz popatrzeć na nie pod różnymi kątami. Po chwili zauważysz, jak wiele okazów tego zioła rośnie dookoła ciebie.
Kiedy już znajdziesz zioło, którego szukałeś, i przed tym, kiedy nazbierasz ich więcej, wymagana jest właściwa identyfikacja. Jest to najbardziej istotną rzeczą w chwili, kiedy zbierane przez ciebie zioła mają służyć w celu leczniczym, zarówno kiedy będą użyte zewnętrznie, jak i wewnętrznie. W celu zidentyfikowania danego zioła możemy posłużyć się również radą osoby znającej się na ziołach. Dobrą rzeczą jest również znajomość botaniki. Przewodniki ziołowe ze zdjęciami ziół są także warte przejrzenia. Kiedy jesteśmy już pewni, że jest to właściwe zioło, możemy je zbierać i przygotowywać lecznicze herbatki, napary, wywary zgodnie z charakterem zioła oraz naszą potrzebą zdrowotną.
Prowadzenie dziennika z występującymi dzikimi ziołami w twoich miejscowościach, jest również godne uwagi i pożyteczne. Mogą to być uwagi na temat właściwego miejsca znalezienia danego zioła, jego pory kwitnięcia, wyglądu zewnętrznego, itp. Poprzez prowadzenie dokładnych i właściwych zapisów, stopniowo twoja wiedza na temat leczniczych roślin będzie się rozwijać. Te informacje, zbierane przez ciebie skrupulatnie, przydadzą się wtedy, kiedy będziesz planować zbiory dzikich ziół na większą skalę.
Na koniec należy podkreślić, że ,technicznie, zbieranie ziół z parków narodowych jest nielegalne. Dotyczy to prawie każdego państwa. Chociaż istnieją pewne, nazwijmy to, wyjątki. I tak na przykład tysiące kilogramow dzikich ziół jest zbieranych na obszarach publicznych i sprzedawanych przez profesjonalnych zielarzy na obszarach Stanów Zjednoczonych. Następny przykład - każdej jesieni tony korzeni zioła o nazwie cascara sagrada, są zbierane z publicznych obszarów Północnego Pacyfiku Stanów Zjednoczonych. Kora jest sprzedawana dystrybutorom ziół oraz do zakładów farmaceutycznych do produkcji leków o właściwościach przeczyszczających.
