Anyż jest popularnym ziołem znanym już od czasów starożytnych systemów medycznych: chińskiego i indiańskiego. Wyodrębniono wiele gatunków anyżu, jednak najbardziej popularny jest gatunek wywodzący się z Hiszpanii. Jest on koloru popielatego. Anyż należy do tej samej botanicznej rodziny (Umbelliferae), co pietruszka i marchew.
Zioło anyżu to sposób na pozbycie się tłustej skóry, jest stosowane w celu poprawienia pamięci, łagodzi męczące kaszle, pomaga w produkcji mleka u matek karmiących, działa jako naturalny związek zobojętniający kwasy w niestrawności czy w czasie zgagi. Wszystkie te zalety anyżu mogą być spełnione w bardzo prosty sposób. Wystarczy zagotować około 1 l wody, następnie dodać 7 łyżeczek zioła do gotującej się wody, zmniejszyć ogień i gotować na wolnym ogniu do odparowania połowy wywaru. Przecedzić, i do ciepłego jeszcze wywaru dodać 4 łyżeczki miodu i gliceryny. Brać 2 łyżeczki syropu co kilka godzin w celu złagodzenia kaszlu, lub 2 łyżki trzy razy dziennie na poprawienie pamięci. Jeśli anyż jest używany w postaci herbatki ziołowej wystarczy wypić 2 szklanki raz lub dwa razy dziennie na problemy skórne, produkcję mleka lub w celu złagodzenia dolegliwości żołądkowych.
Anyż był uprawiany w starożytnym Egipcie około 4000 lat temu. Medyczne teksty podają, że nasiona anyżu były używane jako środek moczopędny, do leczenia problemów z trawieniem, oraz do łagodzenia bólów zęba. Ziele anyżu było również bardzo dobrze znane starożytnym Grekom. Dioscorides (1 wiek AD) pisał, że anyż "ogrzewa, osusza, rozkłada; ułatwia oddychanie, łagodzi ból, prowokuje oddawanie moczu oraz łagodzi pragnienie." W swoim "Nowym Zielarzu" z 1551 roku, William Turner zanotował, że "Anyż powoduje słodszy, świeższy oddech...".
Nasiona, olejek aromatyczny.
Nasiona anyżu znane są jako środek pomagający w redukcji gazów i wzdęć, oraz uspokaja problemy trawienne. Zioło to jest dawane niemowlętom i dzieciom w celu łagodzenia kolek. Ludzie starsi również mogą je stosować do łagodzenia nudności i niestrawności. Antyspazmatyczne właściwości nasion anyżu powodują, że jest on pomocny przy bólach menstruacyjnych, astmie, kokluszu i innych konwulsyjnych kaszlach, przy zapaleniu oskrzeli. Uważa się, że anyż zwiększa produkcję mleka u matek karmiących, jak również może być pomocny w leczeniu impotencji i oziębłości. Olejek aromatyczny z anyżu jest stosowany na podobne dolegliwości, jest również używany zewnętrznie na wszy i świerzb.
UWAGA: Olejek anyżowy może być używany tylko pod nadzorem profesjonalisty zielarza. Nie brać anyżu w czasie ciąży, z wyjątkiem ilości używanych normalnie w czasie gotowania.
Anyż pochodzi z rejonów śródziemnomorskich, Zachodniej Azji, Północnej Afryki. Anyż jest szeroko uprawiany dla jego nasion, które są używane zarówno w medycynie naturalnej, jak również jako środek smakowy w gotowaniu.
Anyż jest rośliną jednoroczną. Nasiona anyżu należy sadzić w suchą, lekką glebę wczesnym latem. Małe roślinki powinny być oddalone od siebie na odleglość 10cm. Anyż potrzebuje 120 dni wolnych od przymrozków, aby wyprodukować w pełni dojrzałe główki nasienne.
Anyż zawiera olejki lotne (70-90% anethole, razem z metylem i innymi terpenami), flawonoidy, proteiny, sterole, furanokumaryny.
Lekko przesuszyć płatki róży. Zmieszać 2 rodzaje soli, i układać płatki warstwowo na głębokość 1,5 cm w soli. Przechowywać w suchym, ciemnym, przewiewnym miejscu przez 10 dni, mieszając płatki od czasu do czasu.Wymieszać pozostałe składniki. Mieszaninę umieścić w zamkniętym słoju i trzymać przez 6 tygodni. Następnie umieścić w ozdobnych pudełkach.
