Estragon jest zielonym, gładkim, bezwłosym oraz wieloletnim krzakiem, który można znaleźć na słonecznych, suchych obszarach zachodnich części Stanów Zjednoczonych, w południowej Azji oraz na Syberii. Estragon jest ziołem należącym do rodziny astrowatych. W Europie estragon jest uprawiany ze względu na swoje aromatyczne liście, które dodają anyżkowo-lukrecjowego smaku do sosów, sałatek oraz octów ziołowych. Estragon rośnie do wysokości około 60cm i posiada długie, wąskie liście. Kwiaty estragonu są małe, prawie kuliste, koloru zielonkawo-żółtego, które są bardzo rzadko w pełni otwarte. Estragon jest blisko związany z innym aromatycznym ziołem - bylicą piołunem.
Herbata sporządzona z estragonu to stary francuski środek na bezsenność oraz nadmierną ruchliwość. Wystarczy zaparzyć 1 1/2 łyżeczki suszonego, pociętego zioła w 1 3/4 szklanki gotującej się wody. Herbatkę przykryć i, z daleka od ciepła, pozostawić do zaparzenia przez około 40 minut. Herbatkę taką przygotowuje się około godziny przed pójściem spać, należy ją przecedzić i pić gdy jest letnia.
Najlepszym sposobem na stosowanie estragonu w przypadkach problemów trawiennych to forma domowego octu, 1 łyżeczka przed każdym posiłkiem. Przygotowanie octu estragonowego jest dość prostym zadaniem. Należy w tym celu wypełnić szklany słój świeżo zebranymi liśćmi zioła, zerwanymi zanim zioło zacznie kwitnąć w suchy dzień. Poobrywać liście zioła z gałązek i wysuszyć trochę w piekarniku układając je na płaskich formach do pieczenia ciastek. Następnie podsuszone trochę liście umieścić w słoju, zalać octem jabłkowym i 1/2 łyżeczki soku z cytryny i lemonki. Zostawić ocet na około 7 godzin, następnie odcedzić przez czystą ściereczkę do następnego słoja ze szczelną zakrętką. Przechowywać w chłodnym miejscu, w kredensie.
Liście estragonu o anyżkowym smaku oraz kwitnące wierzchołki są używane do przyprawiania sałatek, sosów, zup, gulaszów, potraw z jajek, mięsa, ryb. Liście lub olejek aromatyczny z estragonu są również używane w produkcji octu estragonowego, musztardy, sosu tatarskiego oraz likierów. Rosyjski estragon (odmiana danego gatunku zioła, ale różniąca się od niego drobnymi cechami) jest często mylony z francuskim estragonem i sprzedawany jako francuski estragon. Z wyjątkiem, że jest wyższy, rosyjska odmiana estragonu wygląda podobnie do francuskiej ale jest uważana za mniej doskonałą formę fransuskiej odmiany estragonu.
W czasach średniowiecznych, pielgrzymi przemierzający odległe szlaki wypychali swoje buty świeżymi gałązkami estragonu w nadzieji, że zioło to doda im energii.
Estragon rozmnaża się poprzez podział korzeni lub poprzez odnóżki wzięte wiosną lub na jesieni. Ukorzenione odnóżki estragonu należy sadzić na zewnątrz w ciepłym i słonecznym miejscu. Estragon nie lubi zbyt wilgotnej gleby. Dlatego też niektórzy ogrodnicy sadzą estragon na niewielkich górkach zażegnując niebezpieczeństwo nasiąknięcia korzeni wodą. Ale nie wolno również doprowadzić do kompletnego wyschnięcia korzeni. Okrywanie rośliny np. liśćmi jest dobrym sposobem na utrzymanie wilgotności gleby wokół niej. Okrywanie estragonu jest wskazane tam, gdzie może występować przymrozek. Jeśli mieszkasz na obszarach, gdzie występują srogie zimy, najlepiej jest wykopać estragon na jesieni, przesadzić go do doniczki i trzymać go w domu dopóki na dworze nie zrobi się cieplej.
Liście estragonu najlepiej jest obrywać zanim roślina zacznie kwitnąć. W kuchni używa się estragonu suchego lub świeżego, mrożonego lub zakonserwowanego w occie. Estragon można pociąć na mniejsze gałązki i używać, kiedy je potrzebujemy. Estragon przeznaczony do celów leczniczych może być zarówno mrożony jak i suszony, ale należy pamiętać, że suszone zioło traci swoje aromatyczne właściwości. Estragon można suszyć, powiązany w pęczki, do góry nogami w ciepłym i ciemnym miejscu. Kiedy suchy, delikatnie obrywać liście z łodygi.
Estragon to nie tylko dodatek do potraw. Zioło to zawiera wiele cennych właściwości leczniczych. Zielarze twierdzą, że estragon zawiera enzymy trawienne, które pomagają strawić mięso oraz inne białka. Estragon jest również uważany za łagodny, nie podrażniający środek moczopędny, który pomaga naszemu organizmowi wypłukać wszelkie toksyny, które są uwalniane podczas trawienia mięsa oraz innych białek.
Prosty napar z liści estragonu był używany na pobudzenie apetytu, na wzdęcia, gazy oraz kolkę, regulował miesiączkę, łagodził ból artretyczny i reumatyczny, łagodził objawy skazy moczanowej, oraz wydalał robaki z organizmu. Świeży liść lub korzeń estragonu był przykładany na bolący ząb, skaleczenie, wrzody jako miejscowy środek przeciwbólowy.
Części nadziemne, korzenie.
Bylica estragon pobudza trawienie, jak również jest uznawana za środek łagodnie uspokajający i jest używana w przypadku problemów ze spaniem. Bylica estragon posiada również właściwości wywołujące menstruacje, i dlatego zioło to jest stosowane wtedy, gdy miesiączki są opóźnione. Tradycyjnie, korzeń bylicy estragonu jest używany na bolące zęby. Estragon, podobnie jak inne bylice z piołunem na czele, posiada właściwości zółciopędne i wzmaga wydzielanie soków żołądkowych. Do innych właściwości estragonu należą właściwości lekko moczopędne, przeciw-skurczowe oraz przeciw-zapalne. Estragon stosuje się w postaci naparu przy kuracjach wzmacniających, kiedy cierpimy z powodu braku łaknienia lub w czasie zaburzeń jelit lub żołądka. Naparu z estragonu używa się również w walce z robakami.
Kulinarne
Bylica estragon jest istotnym składnikiem w przygotowaniu sosu Bearnaise, sosu holenderskiego, masła Montpellier, sosu tatarskiego oraz sosów do sałatek. Bylica estragon jest zawsze obecna we francuskich mieszankach najznakomitszych ziół. Liści estragonu używa się do przyrządzania ryb, owoców morza, drobiu, potraw mięsnych, szczególnie cielęciny, zup-kremów, omletów, jak również do przyrządzania potraw z dodatkiem szpinaku i grzybów. Ponieważ wystarczy kilka minut aby aromat z liści estragonu został uwolniony, dlatego też liście zioła należy dodać do potrawy kiedy jest ona prawie gotowa do podania. Masło z estragonem można dodawać do gotowanych warzyw takich, jak ziemniaki, kalafior, cukinia oraz zielony groszek w celu wzbogacenia ich walorów smakowych. Drobno posiekanymi, świeżymi liśćmi estragonu można posypywać zielone sałaty. Ponieważ smak estragonu jest dosyć wyrazisty, należy go używac w umiarze.Można sporządzić ocet estragonowy poprzez dodanie świeżej gałązki zioła do butelki z jabłecznikiem (napój), winem lub octem białym. Należy w tym celu umieścić butelkę w miejscu słonecznym i pozostawić do nasiąknięcia na okres 3 do 4 tygodni zanim zaczniemy taki ocet ziołowy używać. Estragon jest specjalnym składnikiem w produkcji francuskiej musztardy - Dijon. Ziele estragonu jest używane w przemyśle do nadawania smaku napojom, pieczonym wyrobom, octom, jak również dodaje się go do produkcji sosów do sałat, sosów lub zup w proszku.
Estragon najlepiej rośnie w ciepłych, suchych, lekkich oraz dobrze drenowanych glebach. Wczesną wiosną należy dodać lekkiego kompostu pod rośliny. Rekomendowane pH dla estragonu waha się w granicach 6.0 - 7.5. Estragon lubi dużo słońca. Będzie również tolerować niewielki cień. Rozmnaża się przez odnóżki lub przez podział korzeni. Nasiona estragonu są przeważnie wyjałowione. Młode roślinki estragonu można kupić w sklepach ogrodniczych i posadzić je na wiosnę lub wczesnym latem. Rośliny powinny być sadzone w odległości 45 cm od siebie. Częste rozsadzanie roślin (każdej wiosny) nie dopuszcza do plątania się korzeni. Istniejące rośliny powinny być przesadzane co 3-4 lata, ponieważ im starsze tym mniej posiadają aromatu. Estragon jest rośliną odporną na wszelkiego rodzaju owady szkodniki, ale podatny na gnicie korzeni w zbyt mokrej glebie. Na zimę estragon popwinien być ogacony słomą lub suchymi liśćmi, aby zabezpieczyć go przed przymrozkami.
Hodowanie w kontenerach
Estragon rośnie dobrze w doniczkach, kontenerach umiejscowionych w miejscach słonecznych. Należy użyć standardowej ziemi, na dnie doniczki należy poukładać kamienie w celu zapewnienia roślinie dobrego odwadniania. Można również dodać trochę nawozu. Estragon rosnący w doniczce powinien być nawożony dwa razy w roku podczas sezonu wzrostu rośliny. Jednak nie należy przesadzać z nawożeniem, gdyż zbyt dużo nawozu powoduje, że liście estragonu stają się mniej aromatyczne. Glebę należy trzymać lekko wilgotną, nigdy nie dopuścić do jej rozmoknięcia. Estragon hodowany w domu wymaga również chłodniejszego okresu podczas zimy. Należy taką roślinkę wstawić późną jesienią do nieogrzewanego garażu. Podlewać bardzo mało. Po sześciu tygodniach postawić doniczkę z rośliną w chłodne i słoneczne miejsce, podlewać bardziej obficie i obserwować nowy wzrost. Estragon wymaga 5 godzin słońca lub 12 godzin sztucznego światła, aby móc dobrze rosnąć.
Estragon zawiera garbniki, kumaryny, flawonoidy, goryczkę, olejki lotne (0.8%), fitosterole.
Dla najlepszego smaku, liście estragonu należy zrywać tuż przed użyciem ich w potrawie. Estragon nadaje się do suszenia. Można uciąć całe gałęzie zioła i powiesić je w ciemnym oraz przewiewnym miejscu, jak również można obrywać liście z gałązek i umieścić je na formach do pieczenia w celu wysuszenia. Wysuszone liście estragonu pokruszyć i umieścić w szczelnie zamkniętym słoju. Zamrażanie liści estragonu jest lepszym sposobem na zachowanie aromatu zioła niż jego suszenie. Wystarczy po prostu zamrozić liście estragonu w kostkach lodu, można go przechowywać takze w oleju lub łączyć z masłem.
Ugnieść liście estragonu na dnie miski i następnie umieścić je w 250 ml słoju. Doprowadzić do wrzenia ocet, ale nie gotować go, zdjąć szybko z ognia i zalać nim liście estragonu zostawiając około 5 cm wolnego miejsca od góry słoja. Zakręcić słój szczelnie. Marynować zawartość słoja w ciepłym pomieszczeniu przez około 10 dni, potrząsając słojem dosyć często. Po 10 dniach spróbować ocet. Jeśli smak jego nie jest wystarczająco silny, odcedzić liście estragonu, zgnieść świeże liście zioła (około 1 pełnej szklanki) i ponownie zalać octem. Marynować przez następne 10 dni. Przecedzić ocet przez czystą szmatkę. Sparzyć długą, świeżą gałązkę z liśćmi estragonu przez 15 sekund w gotującej się wodzie. Umieścić w słoju, następnie zalać to estragonowym octem. Zakręcić szczelnie.
Połączyć wszystkie składniki i ubijać je przez około 2 minuty. Oblać marynatą ciepłe warzywa i pozostawić do nasiąknięcia przez kilka godzin zanim potrawa zostanie podana.
Z wymienionych składnikow sporządza się około 3/4 szklanki marynaty.
Na patelni podgrzać oliwę i zbrązowić czosnek. Dodać sok z małży oraz wino. Kiedy te składniki będą gorące, dodać należy estragon. Przykryć patelnię, dusić przez około 3 minuty - w tym czasie płyn nasiąknie aromatem zioła. Następnie dodać małże i drobno pokrojoną pietruszkę. Gotować tylko tyle, aby małże stały się gorące. Dodać sól oraz pieprz do smaku.
Połączyc gorący makaron z gorącym sosem i natychmiast podawać.
