Doględa wielka jest wieloletnim ziołem osiągającym wysokość do 1m. Roślina ta posiada liście trójkątnego kształtu, kwiaty są koloru żółto-pomarańczowego i przypominają w swoim wyglądzie kwiaty stokrotki.
Doględa wielka była używana pzez plemiona indiańskie Ameryki Północnej w leczeniu problemów z oskrzelami oraz chorób skórnych takich jak np. reakcji na sumaka jadowitego. Właściwości lecznicze zioła nie były uznawane przez ortodoksyjnych lekarzy w Stanach Zjednoczonych aż do połowy XIX wieku. Doględa wielka została oficjalnie uznana w Pharmacopeii (zbiór standardów substancji medycznych) Stanów Zjednoczonych w latach 1882 do 1926.
Liście, kwitnące wierzchołki.
Doględa wielka jest cenionym środkiem leczniczym w przypadkach oskrzelowej astmy oraz w stanach, gdzie flegma zalegająca w drogach oddechowych utrudnia oddychanie. Zioło to posiada właściwości zarówno przeciwkonwulsyjne, jak i wykrztuślne. Dzięki tym właściwościom doględa wielka pomaga w relaksowaniu mięśni mniejszych przewodów oskrzelowych oraz czyści przekrwiony śluz. W dodatku, uważa się, że zioło to odczula zakończenia nerwowe w tzw. "drzewie oskrzelowym" oraz zwalnia częstość akcji serca, co prowadzi do łatwiejszego oddychania. Doględa wielka jest również stosowana w przypadkach zapalenia oskrzeli oraz rozedmy płuc. Zioło to jest także pożyteczne w oczyszczaniu śluzu zalegającego w gardle oraz w nosie. Doględa wielka jest używana w leczeniu kokluszu, gorączki siennej oraz w zapaleniu pęcherza. Zioło używane zewnętrznie pomaga w przyspieszaniu procesu gojenia się podrażnień skóry jak również poparzeń.
Doględa wielka jest ziołem pochodzącym z obszarów południowo-zachodnich Stanow Zjednoczonych oraz Meksyku. Rośnie na glebach jałowych oraz słonych. Zioło jest zbierane późnym latem.
Doględa wielka zawiera diterpeny, żywice oraz flawonoidy.
Napar: zalać szklanką gotującej się wody 1 łyżeczkę suszonych ziół i pozostawić do zaparzenia na 10 do 15 minut. Tak sporządzoną herbatkę ziołowa należy pić trzy razy dziennie.
Nalewka: brać 1 - 2 ml nalewki z doględy wielkiej trzy razy dziennie.
Części nadziemne doględy wielkiej są zbierane zanim pąki kwiatowe się otworzą i są suszone tak szybko jak to możliwe w pełnym słońcu.
W przypadku leczenia problemów astmatycznych, doględa wielka może być używana razem z lobelią (stroiczka rozdęta) oraz z wilczomleczem.
