Pierwszą troską osób uzupełniających swoją dietę imbirem lekarskim powinna być jakość oryginalnego kłącza. Imbir może być cenny pod wieloma postaciami; jeżeli jednak oryginalny materiał wyjściowy (kłącza) jest stary, pomarszczony, spleśniały lub poddany obróbce chemicznej, w oczywisty sposób nie uzyska takich samych wartości jak produkt wytworzony ze świeżego kłącza uprawianego metodami ekologicznymi.
Aby zapewnić międzynarodowe dostawy najwyższej jakości produktów imbirowych, opracowano rozbudowany system klasyfikacji. Niestety, jedną z kwestii wymagających większej uwagi jest narażenie na substancje chemiczne.
Podczas uprawy, przechowywania i przetwarzania imbir może zostać obciążony środkami chemicznymi, w tym związkami rtęci, chlorowanymi węglowodorami, środkami grzybobójczymi i fumigantami.
Ostatecznie idealna byłaby możliwość zbadania świeżego kłącza imbiru i sprawdzenia go pod kątem narażenia chemicznego przed przetworzeniem na proszek lub gotowe produkty.
Biorąc pod uwagę, że w większości przypadków byłby to proces bardzo trudny lub niemożliwy, pierwszym wyborem powinno być poszukiwanie produktu organicznego, który uzyskał certyfikat dowolnej liczby organizacji państwowych i międzynarodowych. Jest to szczególnie ważne dla osób, które są zainteresowane przyjmowaniem większych ilości imbiru ze względów terapeutycznych.
Zaczynając od świeżego lub suszonego kłącza, imbir lekarski jest przetwarzany na niezliczoną ilość gotowych form, w tym syropy, cukierki, dżemy, kapsułki, ekstrakty, likiery, pikle, ciasteczka i piwo, żeby wymienić tylko kilka. Jeśli badacze zauważyli, że marmolada imbirowa mogła mieć tak dramatyczny wpływ na agregację płytek krwi, wówczas zasady terapeutyczne były oczywiście dość stabilne lub odporne na przetwarzanie.
Dlatego można śmiało powiedzieć, że każda gotowa forma ma swoje własne, wyraźne zalety. Na przykład formy kandyzowane mogą budzić sprzeciw ze względu na obecność sacharozy, ale jeśli trzeba dokonać wyboru między słodyczami sztucznie aromatyzowanymi i kolorowanymi a cukierkiem o rzeczywistym potencjale zdrowotnym, wybór jest oczywisty.
Poza tym forma kandyzowana faktycznie zapewnia imbirowi szerszą, bardziej różnorodną publiczność, która może zaoferować korzyści, w tym osobom, które być może nigdy nie rozważałyby przyjmowania imbiru jako suplementu zdrowotnego.
Aby otrzymać dwie z najlepiej zbadanych terapeutycznych grup składników imbiru, gingerole (świeże) i shogaole (suche), rozsądne jest stwierdzenie, że najlepsza jest kombinacja produktów imbirowych. W zależności od metod przetwarzania różne produkty będą miały różny poziom tych dwóch grup krytycznych.
Gingerole i shogaole mają swoje zalety zdrowotne. Na przykład gingerole są skuteczniejsze jako środki przeciwhepatotoksyczne i przeciwrobacze, podczas gdy shogaole wydają się być bardziej skuteczne jako środki przeciwzapalne, przeciwgorączkowe i przeciwbólowe.
Indywidualną wartość każdego produktu imbirowego potwierdza tradycyjna medycyna orientalna, gdzie cztery różne formy imbiru - świeży, suszony, parzony i pieczony - są w rzeczywistości uważane za odrębne leki, a każda z nich przepisana jest do określonej grupy zastosowań.
Aby złagodzić obawę, że aby odnieść korzyści, należy spożywać każdy możliwy produkt imbirowy, jedno z chińskich badań sugeruje, że wszystkie formy imbiru mają ze sobą więcej wspólnego, niż mogłoby się wydawać. Spośród dwudziestu pięciu badanych pierwiastków maksymalna różnorodność dotyczyła trzech nowych lub brakujących składników.
Niezależnie od ostatecznej formy, łatwo jest argumentować, że świeże kłącze imbiru ma niewymierną zaletę. Smak świeżego imbiru sam w sobie jest dziełem sztuki kulinarnej.
Potwierdza to niedawny test zapachu, który wykazał, że świeży imbir można rozpoznać po zapachu już w rozcieńczeniu wynoszącym zaledwie 1 część na 35 000, podczas gdy imbir w proszku to tylko 1 część na 1500-2000. Świeżą postać można wykorzystać do wielu różnych zastosowań, od gorących okładów i przypraw kulinarnych po herbatę leczniczą.
Zrozumiałe jest, dlaczego każdy, kto kiedykolwiek stosował kompres imbirowy, uważa go za jeden z najcenniejszych zabiegów zdrowotnych. Spośród niezliczonych zastosowań okład imbirowy jest niezwykle skuteczny w praktycznie wszystkich zewnętrznych objawach procesów zapalnych, w tym sztywności mięśni i bólach głowy.
Jest także najcenniejszym lekarstwem na obrzęk węzłów chłonnych, przeziębienia klatki piersiowej i głowy oraz skurcze żołądka.
Herbata imbirowa to doskonały napój poobiedny, podstawa głodówek, środek wspomagający odchudzanie,łagodzący ból lub przeziębienie. Aby przygotować herbatę, włóż około 1/2 łyżeczki świeżo startego kłącza do 0.3 l wrzącej wody, przykryj garnek i zaparzaj przez 10 do 15 minut, umożliwiając pełną ekstrakcję świeżego kłącza. Odcedź i dodaj miód do smaku. Imbir jest również doskonałą tonizującą mrożoną herbatą.
Dodawanie świeżego imbiru do diety można przeprowadzić na wiele różnych sposobów. Możesz dodać imbir w ramach codziennej rutyny wyciskania soku, w tym zmarchwi i jabłka. Uważaj, aby stopniowo dodawać świeży sok imbirowy do swojej diety, ponieważ ma on dość silne działanie.
Kandyzowany imbir jest jednym z najpopularniejszych słodyczy na świecie. Przetworzony ze świeżego imbiru i sacharozy, może być wygodną formą zażywania imbiru w podróży lub jako pyszny i skuteczny środek wspomagający trawienie po obiedzie.
Syrop na bazie miodu oferuje jeszcze bardziej pożądany sposób na dostarczenie zdrowotnych korzyści imbiru. Miód oferuje szereg doskonałych wartości synergicznych z imbirem, zwłaszcza jeśli imbir można dodać do miodu przy niskiej temperaturze. Oprócz poprawy smaku, miód ma szereg właściwości antybakteryjnych, przeciwnowotworowych, przeciwgrzybiczych, gojących rany i przeciwwrzodowych.
Podczas gdy miód poszerza działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze imbiru, w połączeniu z imbirem wzmacnia również jego właściwości przeciwwrzodowe. Miód działa ochronnie na błonę śluzową żołądka i wykazuje znaczną aktywność przeciwko Helicobacter pylori, gatunkowi wywołującemu wrzody trawienne.
Dla osób zaniepokojonych potencjalnym konfliktem między miodem a poziomem cukru we krwi lub programami leczenia Candida albicans dowody sugerują, że miód jest znacznie lepiej tolerowany niż powszechnie stosowane cukry proste, takie jak sacharoza. Stwierdzono również, że czynnik zawarty w miodzie jest skuteczny przeciwko Candida albicans.
Oprócz połączenia imbiru i miodu, toniku zdrowotnego lub syropu na kaszel/zimno, imbir i miód można stosować jako gorący napój lub słodzik do herbaty, przyprawę kuchenną lub sos stołowy, posypkę deserową lub zmieszany z wodą gazowaną stworzy pyszne domowe piwo imbirowe.
Aby przygotować własny syrop imbirowy, dodaj jedną część świeżego imbiru (startego lub wyciśniętego soku) do trzech części miodu i przechowuj w lodówce (pamiętaj, aby obrać kłącze imbiru, aby przedłużyć jego walory i zapobiec fermentacji). Zazwyczaj odpowiednia będzie jedna do dwóch łyżeczek do herbaty na 0.3 l gazowanej lub gorącej wody.
Jednym z najbardziej wszechstronnych i skutecznych sposobów poznania korzyści płynących z imbiru jest jego postać odwodnionego proszku. W tej postaci można uzyskać dwie zasadnicze wartości: 1) aż do dziesięciokrotności stężenia niektórych składników świeżego imbiru; oraz 2) zupełnie nowe związki terapeutyczne.
Sproszkowany imbir będzie zawierał więcej składników odżywczych ze względu na usuwanie wilgoci, ale co ważniejsze, będzie zawierał wysoki poziom shogaoli, które według doniesień mają więcej znaczących właściwości imbiru, kóre są podobne do aspiryny.
Po zweryfikowaniu źródła wysokiej jakości sproszkowany imbir może być skutecznie stosowany zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie. Sproszkowany imbir można stosować do wielu takich samych zastosowań jak świeża postać, w tym do kompresów, jako herbata i do gotowania.
Przyjmowana w kapsułkach lub na łyżeczkę w pożywieniu lub w płynie, ta postać zapewnia korzyści przeciwzapalne i doskonałe spektrum właściwości tonizująco-ochronnych dla układu trawiennego i sercowo-naczyniowego.
Stosowany zewnętrznie w postaci okładów lub kąpieli, proszek imbirowy zapewnia silne, stymulujące, transdermalne i aromaterapeutyczne działanie. Proszek imbirowy doskonale sprawdza się jako zwilżony kompres na klatkę piersiową lub dodany do gorącej kąpieli w celu złagodzenia napięć mięśniowych i objawów przeziębienia.
Aby zrobić okład na klatkę piersiową ze sproszkowanego imbiru, wystarczy zwilżyć 2-3 łyżeczki gorącą wodą i rozprowadzić na gorącym, wilgotnym bawełnianym ręczniku. Jeśli skóra jest wrażliwa, używaj mniej i nakładaj powoli.
Alkohol uznawany jest tradycyjnie i we współczesnych badaniach za doskonały środek ekstrakcyjny pozwalający wykorzystać właściwości ziół. Podwójnie macerowany lub bardzo silny ekstrakt alkoholowy z suszonego imbiru może zapewnić wszystkie korzyści tej formy, w tym znaczny poziom korzystnych shogaoli.
Aby zmaksymalizować lub zrównoważyć korzyści płynące z ekstraktu alkoholowego, można dodać świeży sok imbirowy. Dodatek ten służy dwóm celom: uzupełnia susz o unikalne świeże składniki, takie jak gingerole, obniża końcowe stężenie alkoholu do poziomu, który większość ludzi powinna dobrze tolerować.
Chociaż stosowanie ekstraktu w gotowaniu lub kompresach nie jest zbyt praktyczne, jako forma terapeutyczna zapewnia on najszybszą i najskuteczniejszą odpowiedź terapeutyczną w leczeniu zaburzeń trawiennych lub objawów przeziębienia.
