Kardamon jest dość sporą, wieloletnią rośliną. Jest to zioło rosnące dziko, jak również uprawia się je na polach indyjskich. Trzech lat potrzeba, aby kardamon dojrzał. Później owocuje przez okres 10 do 15 lat. Uprawa kardamonu jest dość kosztowna i czasochłonna.
Kardamon jest jedną z najstarszych przypraw na świecie i był używany na szeroką skalę w starożytnym Egipcie do produkcji perfum. Kardamon znalazł zastosowanie w hinduskiej medycynie (ayurveda) tysiące lat temu i jest wspaniałem środkiem na wiele problemów związanych z układem pokarmowym, pomaga łagodzić niestrawności, wzdęcia oraz gazy. Kardamon posiada aromatyczny, ostry smak oraz można go łączyć z innymi ziołami.
Nasiona.
Kardamon znany był już w starożytnej Grecji w 4 wieku B.C. Zioło to było stosowane i znane jako lekarstwo, jak również używano go do przyprawiania potraw. Od dawien dawna kardamon stosowano na wszelkiego rodzaju dolegliwości układu pokarmowego, jak choćby niestrawności, wzdęcia, skurcze żołądkowe. Kardamon posiada przyjemny smak i jest często używany jako składnik w lekach na problemy trawienne; jego delikatny smak pomaga znieść smak mniej smacznych ziół.
Kardamon jest używany w Indiach na wiele problemów chorobowych, np. używa się go w czasie astmy, zapalenia oskrzeli, kamieni nerkowych, braku łaknienia lub osłabienia. W Chinach kardamon jest stosowany w leczeniu nietrzymania moczu oraz jako środek odżywczy, wzmacniający organizm. Kardamon jest skutecznym środkiem na pozbycie się nieprzyjemnego zapachu z ust. Kardamon brany razem z czosnkiem pomaga w zmniejszeniu silnego zapachu czosnku. Kardamon znany był od dawna jako wspaniały afrodyzjak.
Kardamon pochodzi z południowych Indii oraz Sri Lanki, gdzie rośnie bardzo obficie w lasach na wysokości 800 - 1.500m nad poziomem morza. Kardamon jest również szeroko uprawiany w Indiach, południowej Azji, Indonezji oraz w Gwatemali. Kardamon rozmnaża się z nasion na jesieni lub przez podział korzeni na wiosnę lub latem. Kardamon wymaga zacienionego miejsca i wilgotnej, ale dobrze przepuszczalnej gleby. Strąki nasienne kardamonu są zbierane w czasie suchej pogody oraz przed tym, jak zaczynają się otwierać. Odbywa się to na jesieni. Strąki są suszone w całości na słońcu. Innym sposobem suszenia strąkow to umieszczanie ich w specjalnych piecach-suszarniach. Wszystko to sprawia, że cena rynkowa kardamonu dorównuje cenom innych ziół, takich jak np. wanilii i szafranu.
Badania naukowe przeprowadzone w latach 60-tych udowodniły, że olejek eteryczny uzyskany z kardamonu posiada silne właściwości przeciwkonwulsyjne, potwierdzając tym samym efektywność kardamonu w łagodzeniu gazów, w leczeniu kolek oraz skurczów.
Kardamon zawiera: olejek eteryczny ( borneol, kamforę, pinene, karwone, eucalyptol, terpinene, sabinene).
Napar: zalać szklanką gotującej się wody 1 łyżeczkę świeżo zmielonych nasion kardamonu i pozostawić do zaparzenia na około 10 -15 minut. Napar ten powinien być pity trzy razy dziennie. Jeśli leczymy wzdęcia i gazy lub brak apetytu, należy pić ziołowy napar pół godziny przed posiłkiem.
Nasiona kardamonu są głównie otrzymywane z komercyjnie uprawianych roślin w południowych Indiach i na Sri Lance. Plony są zbierane między październikiem a grudniem.
