Najwcześniejsze znane dowody obecności konopi siewnych w ludzkich rękach sięgają sprzed około 10 000 lat i pochodzą z prehistorycznej wioski odkrytej na Tajwanie w 1972 roku. Odkopane tam odłamki ceramiki nosiły wyraźny ślad sznura konopnego, co niezbicie dowodziło, że konopia siewna była używana od epoki kamienia.
To wytrzymałe, jednoroczne zioło, znane w językach chińskich jako Ma, jest prawdopodobnie "matką" cywilizacji rolniczej. Ma stała się odnawialnym źródłem żywności i trwałym włóknem tekstylnym do produkcji lin i tkanin, dzięki czemu rolniczo-przemysłowe Chiny znacznie wyprzedziły plemiona łowieckie w innych częściach świata.
Oprócz wielu zastosowań tekstylnych i leczniczych, konopia siewna dostarcza nasion bogatych w witaminy z grupy B, białko i aminokwasy, które od tysięcy lat służą jako drugie lub trzecie najważniejsze źródło żywności rolniczej w Chinach.
Dowody na to, że konopia siewna była stosowana jako lek, zostaly znalezione w egipskich ruinach datowanych już na XVI wiek p.n.e., a wykopaliska w starożytnych hebrajskich miejscach odsłoniły dowody na to, że konopia siewna pomagała w porodzie na długo przed czasami Chrystusa.
Najwcześniejszy znany materiał zidentyfikowany jako tkanina konopna został znaleziony w starożytnym miejscu pochówku z czasów dynastii Chou (1122-1249 p.n.e.), co potwierdza liczne wzmianki historyczne o znaczeniu konopi we wczesnych Chinach.
W Księdze Obrzędów (około 200 r p.n.e.) żałobnicy zostali poinstruowani, aby w imię szacunku dla zmarłych nosić tkaniny konopne, a tradycja ta przetrwała do dziś.
Być może najważniejsze jest to, że chiński wynalazek papieru konopnego około 200 roku p.n.e. zrewolucjonizował procesy prowadzenia dokumentacji, podstawowe dla uporządkowanego zarządzania.
Chociaż tajemnica ta była ukrywana przed resztą świata przez 900 lat, produkcja papieru z konopi w końcu stała się niezbędna dla szybkiego rozwoju wszystkich cywilizacji na całym świecie.
Tysiące lat zanim papier konopny stał się głównym elementem cywilizacji europejskich, przemysłowe i medyczne zastosowania konopi siewnych były głęboko zakorzenione w Chinach, kraju historycznie znanym jako "kraina morwy i konopi".
W starożytnych Chinach szamani używali łodyg konopi siewnych z wyrzeźbionymi ozdobnymi postaciami węży jako magicznych amuletów do egzorcyzmowania demonów uważanych za przyczynę chorób fizycznych. Uzdrowiciele ci próbowali leczyć wszelkiego rodzaju choroby, uderzając wezgłowia łóżek swoich pacjentów magicznymi łodygami konopi podczas recytowania zaklęć.
Japońscy kapłani Shinto stosowali podobną ceremonię, używając krótkiej różdżki związanej niebarwionymi włóknami konopi. Uważano, że czystość białych konopi odstrasza złe demony. Choć współcześni naukowcy odrzucają takie relacje jako ignoranckie przesądy, bardziej wnikliwy obserwator mógłby zastanowić się nad pochodzeniem takich długowiecznych legend.
Shen-Nungowi, chińskiemu cesarzowi panującemu około 2800 roku p.n.e., przypisuje się wprowadzenie leków dla Chińczyków. Jak wszystkie postacie mityczne, jest on wspominany w czasie, zarówno w rzeczywistości, jak i w fantazji.
Mówi się, że Shen-Nung miał przezroczysty brzuch i celowo zjadał dziennie aż 70 różnych roślin, aby móc obserwować ich działanie i odkrywać ich różnorodne właściwości.
Shen-Nung zidentyfikował setki różnych leków, które zostały zebrane w najstarszym na świecie tekście medycznym, Pen Ts'ao. Za to został ubóstwiony i do dziś uważany jest za ojca tradycyjnej medycyny chińskiej.
Według Pen Ts'ao ma-fen, kwiaty żeńskiej rośliny konopi siewnej, zawierają największą ilość energii yin: yin jest receptywną cechą kobiecą, która w tradycyjnej chińskiej filozofii i medycynie jest dynamicznie powiązana z yang, czyli kreatywnym męskim elementem. Ma-fen przepisano w przypadkach utraty yin, takich jak zmęczenie menstruacyjne, reumatyzm, malaria, beri-beri, zaparcia i roztargnienie.
Pen Ts'ao ostrzegał, że zjedzenie zbyt dużej ilości nasion Ma może spowodować widzenie demonów, ale nasiona konopi siewnych przyjmowane przez dłuższy czas mogą umożliwić komunikację z duchami. Shen-Nung poinstruował Chińczyków, jak uprawiać konopie na odzież i do innych zastosowań tekstylnych, co jest sztuką rolniczą nadal praktykowaną na obszarach wiejskich Chin.
W I wieku naszej ery taoistyczni alchemicy wdychali dym z płonących nasion konopi, aby wywołać wizje, które uznawano za środek do osiągnięcia nieśmiertelności. Konopie siewne uważano za doskonały eliksir odmładzający umysł i ciało.
W bardziej pragmatycznych dyscyplinach tradycyjni chińscy lekarze stosowali ma w leczeniu wielu różnych schorzeń. Hua T'o, słynny chirurg z II wieku naszej ery, przeprowadził skomplikowaną operację przy użyciu ma-yo, środka znieczulającego wykonanego z żywicy konopnej i wina.
Kiedy akupunktura i leki nie przyniosły wyleczenia, Hua T'o przeprowadził skomplikowaną operację, w tym amputację i przeszczepienie narządów za pomocą szwów. Według doniesień operacje te przy użyciu ma-yo były bezbolesne.
W X wieku naszej ery chińscy lekarze donosili, że ma-yo jest przydatne w leczeniu chorób i urazów. Zabiegi Ma stosowano w celu oczyszczenia krwi i schłodzenia gorączki, a także leczenia reumatyzmu i ułatwienia porodu.
W cywilizacjach zachodnich, podobnie jak w Chinach, trwały materiał wytwarzany z twardych łodyg konopi miał na przestrzeni dziejów niezmierzone znaczenie. Starożytni Grecy nazywali to kannabis.
Jak wynika z pisemnych zapisów dotyczących handlu konopiami z tamtej epoki, greccy marynarze handlowali konopiami na Morzu Egejskim już w VI wieku p.n.e. XX-wieczni archeolodzy znaleźli wiązki włókien konopnych w ładowni kartagińskiego statku handlowego, który zatonął w pobliżu Sycylii około 300 roku p.n.e. W roku 450 p.n.e. Herodot, wielki grecki historyk, pisał o doskonałej jakości odzieży konopnej produkowanej przez greckojęzycznych Traków.
Czterysta lat później Plutarch napisał, że Trakowie mieli zwyczaj wrzucać wierzchołki konopi do ognia, upijając się w ten sposób dymem. Był to zwyczaj nieznany kochającym wino dzieciom Zeusa.
W literaturze greckiej z około 400 roku p.n.e. można znaleźć drobne wzmianki o stosowaniu konopi indyjskich jako leku na ból pleców. Jest to jedyna znana wzmianka o medycznym zastosowaniu konopi siewnej w starożytnej Grecji, chociaż wiadomo, że w tym samym okresie zarówno arabska, jak i hebrajska praktyka medyczna stosowały leki z konopi.
W roku 70 n.e. grecki lekarz imieniem Discordes, zatrudniony przez podbijające legiony rzymskie, zebrał bogactwo informacji na temat roślin leczniczych. Tekst Discordesa zatytułowany Materia Medica zawierał owoce jego podróży po świecie z wojskami rzymskimi.
Wymienił 600 roślin leczniczych wraz z opisami, nazwami lokalnymi, siedliskami przyrodniczymi i wskazaniami do leczenia różnych objawów. Spośród tych 600 roślin Discordes zidentyfikował Cannabis sativa L. (od greckiego słowa kannabis) jako przydatną do produkcji lin i roślinę produkujaca nasiona, których sok skutecznie leczył bóle uszu i zmniejszał popęd seksualny.
Materia Medica Discordesa odniosła ogromny sukces, została przetłumaczona na wszystkie języki znanego świata i pozostała niezastąpionym podręcznikiem medycyny zachodniej przez co najmniej 1500 lat.
Angielskie słowo canvas pochodzi od słowa konopie, co jest etymologicznym określeniem najwyższego znaczenia włókna konopnego w europejskiej technologii żeglugi morskiej. Jest oczywiste, że kolonialna ekspansja imperiów europejskich w odległe części świata nie mogłaby nastąpić bez rozwoju technologii opartych na konopiach indyjskich.
Na przykład w 1492 roku każdy z transatlantyckich statków Kolumba przewoził ponad 80 ton olinowania i żagli z konopi. Wiele okazałych fortun zbudowano dzięki trudowi chłopów uprawiających wysokie pola konopi, które ostatecznie stały się najważniejszą uprawą przemysłową w większości krajów rozwijających się.
