Marchew Siewna

Daucus carota

Zioła - Marchew Siewna

Inne nazwy

  • Dzika marchew
  • Koronka królowej Anny

Marchew - jednoroczna (odmiany uprawne) lub dwuletnia (dzika). Marchew ma wyprostowaną łodygę dorastającą do 1 m, pierzaste liście, małe białe kwiaty i płaskie zielone nasiona. Uprawiane podgatunki mają mięsiste, pomarańczowe korzenie palowe.

Pochodzenie znanej marchwi ogrodowej pozostaje tajemnicą. Uprawiano ją jako pożywną i oczyszczającą żywność co najmniej już w starożytnej Grecji i Rzymie. W I wieku naszej ery lekarz Dioscorides zalecał nasiona w celu stymulacji menstruacji oraz łagodzenia zatrzymywania moczu. Uprawiana odmiana dotarła do wybrzeży Wielkiej Brytanii dopiero w XVI wieku. W tamtych czasach kobiety wykorzystywały jej piękne, drobno rozdzielone liście do ozdabiania włosów.

W środku lata pola i pobocza większości umiarkowanych obszarów Ameryki Północnej zapełniają się kwiatami koronki krolowej Anny. Każde główne skupisko składa się z około 500 kwiatów i ma w środku pojedynczy, malutki kwiatek w kolorze głębokiej czerwieni lub fioletu.

Według jednego z ludowych wierzeń, te czerwone kwiaty po zjedzeniu zapobiegają napadom padaczkowym. Głęboki czerwony kwiat pojawia się również w historii o tym, jak roślina otrzymała swoją nazwę. Według tej legendy czerwony kwiat symbolizował kroplę krwi królowej Anny (1665-1714), która ukłuła się w palec robiąc koronkę.

Przez lata ekstrakty z gotowanej dzikiej marchwi stosowano w lecznictwie jako środek moczopędny i do rozpuszczania kamieni nerkowych. Nasiona spożywano w celu wyeliminowania robaków jelitowych i gazów.

Pierwsi koloniści przybywający do Ameryki przywieźli ze sobą nasiona marchwi, ponieważ marchewka była popularnym warzywem w Anglii. Marchew wkrótce "uciekła" z ogrodów w Ameryce (tak jak to zrobiła w Anglii) i powróciła do dzikiego stanu, znanego jako koronka królowej Anny.

Zastosowanie

Marchew jest popularną potrawą. Brytyjczycy zrobili wino z marchwi. Niemcy używali marchewki jako substytutu kawy, a Francuzi i Niemcy robili z niej alkohol. Marchew stosowano również jako barwnik i środek aromatyzujący do masła. W Anglii w XVII wieku modne panie nosiły w nakryciach głowy pierzaste liście marchwi.

Marchew to starożytne lekarstwo, o którym mowa w pismach Pliniusza. Zakończone niedawno badania pokazują, że zwiększenie dziennego spożycia marchwi jako dobrego źródła beta-karotenu może znacząco zmniejszyć ryzyko zawałów serca i udarów mózgu u kobiet.

Według innego badania pacjenci po udarze mają większe szanse na przeżycie i powrót do zdrowia, jeśli mają znaczny poziom betakarotenu we krwi. Regularne spożywanie marchwi może również zmniejszyć ryzyko raka płuc i krtani, nawet u byłych palaczy.

Marchewkę stosowano w leczeniu pasożytów jelitowych, biegunki, problemów trawiennych i wysokiego poziomu cholesterolu. Być może jej najsłynniejsze zastosowanie, wspomagające wzrok, zostało potwierdzone przez naukę: marchew zawiera witaminę A, związku, który w połączeniu z białkami tworzy wizualne pigmenty pręcików i czopków siatkówki.

Marchew to także wspaniale oczyszczające lekarstwo. Marchew wspomaga wątrobę, stymuluje przepływ moczu i usuwanie toksyn przez nerki. Sok z marchwi uprawianej metodami ekologicznymi to pyszny napój i cenny środek detoksykujący. Marchew jest bogata w karoten, który w wątrobie przekształcany jest w witaminę A.

Ten składnik odżywczy działa poprawiająco na ślepotę kurzą i ogólnie na wzrok. Surowy korzeń, starty lub zmiksowany, jest bezpiecznym lekarstwem na owsice, zwłaszcza u dzieci. Liście dzikiej marchwi są dobrym środkiem moczopędnym. Stosowano je w celu przeciwdziałania zapaleniu pęcherza moczowego i tworzeniu się kamieni nerkowych oraz w celu zmniejszenia ilości kamieni, które już się utworzyły.

Nasiona działają również moczopędnie i wiatropędnie. Pobudzają miesiączkę i są stosowane w medycynie ludowej jako lekarstwo na kaca. Zarówno liście, jak i nasiona łagodzą wzdęcia i kolki gazowe, a także są użytecznym lekarstwem na trawienie i rozstrój żołądka.

Występowanie i uprawa

Dzika marchew pochodzi z Europy. Uprawiane podgatunki są uprawiane na całym świecie. Korzeń zbiera się późnym latem, a nasiona późnym latem lub wczesną jesienią.

Dzika marchew preferuje słoneczne stanowisko i dobrze przepuszczalną glebę o odczynie neutralnym do zasadowego. Dobra roślina na letnią łąkę, jest rośliną pokarmową dla gąsienicy paziowatej. Gatunek ten jest rodzicem uprawianej marchwi.Roślina stała się niszczycielem chwastów w Ameryce Północnej, gdzie szybko się rozprzestrzenia i wypiera rodzimą roślinność.

Rozmnażanie przez nasiona - wysiew sierpień/wrzesień lub kwiecień in situ. Nasiona kiełkują lepiej, jeśli zostaną poddane zimnej stratyfikacji.

Dawkowanie

Napar: 1 łyżeczkę suszu zalać szklanką wrzącej wody i pozostawić na 10-15 minut. Należy to pić trzy razy dziennie. Aby przygotować napar z nasion, należy użyć 1/3 – 1 łyżeczki na szklankę wody.

Nalewka: stosować 1-2 ml nalewki trzy razy dziennie.

Zbiór i konserwacja

Nadziemne części ziela należy zbierać w okresie od czerwca do sierpnia w okresie kwitnienia lub podczas siewu w sierpniu i wrześniu.

Kombinacje ziół

Na infekcje dróg moczowych można stosować marchewkę z krwawnikiem i mącznicą lekarską. Na kamienie nerkowe użyj marchewki z hortensją, korzeniem eupatorium lub parietarią lekarską.

Komentarze

Dodaj komentarz, poradę lub sugestię.
©2002-2025 herbs2000.com