Miodunka plamista, inaczej zwana zielem płucnym, jest rośliną wieloletnią osiągającą wysokość do 30cm. Miodunka plamista ma szerokie, owalne podstawowe liście, mniejsze liście górne sa nakrapiane białymi kropkami. Kwiaty tego zioła, zebrane w grona, są koloru różowo-purpurowego. Średniowieczne źrodła utrzymywały, że wygląd zioła (liście przypominają tkankę płucną) wskazywał na chorobę, którą leczył. Dlatego też miodunka plamista była stosowana z pozytywnym skutkiem w leczeniu problemów związanych z płucami. Herbatki sporządzane z tego zioła były dobrodziejstwem w przypadkach chronicznych zapaleń oskrzeli.
Liście.
Dzięki wysokiej zawartości kleju roślinnego (śluzu), miodunka plamista jest szczególnie pożytecznym ziołem w leczeniu chorób płucnych, a w szczególności jest efektywnym środkiem w przypadkach chronicznego zapalenia oskrzeli. Miodunkę plamistą łączy się dobrze z innymi ziołami, np. z podbiałem na chroniczny kaszel, między innymi też na koklusz, oraz może być równie dobrze stosowana przy astmie. Miodunka plamista może być również używana jako sposób na chore gardło, jak i na przekrwienia (zastój krwi). W przeszłości miodunka plamista była stosowana na kaszel z krwią powstała z infekcji guzkowatych. Liście miodunki plamistej dzięki ściągającym właściwościom znalazły zastosowanie zewnętrzne przy tamowaniu krwawień.
Miodunka plamista pochodzi z Europy i obszarów Kaukazu. Zioło to rośnie na górskich pastwiskach i na podmokłych terenach. Liście miodunki plamistej są zbierane późną wiosną.
Miodunka plamista zawiera flawonoidy, garbniki, kleje roślinne, saponiny oraz witaminę C. W przeciwieństwie do swoich kuzynów z rodziny ogórecznika, miodunka plamista nie zawiera alkaloidów.
Napar: zalać 1 - 2 łyżeczki suszonego zioła gotującą wodą i zostawić na 10-15 minut do zaparzenia. Pić napar z miodunki plamistej trzy razy dziennie.
Nalewka: Można brać 1 - 4ml nalewki z miodunki plamistej trzy razy dziennie.